/274/
357. De Caranciago.
901, mai.
Locum sacrum sancte Dei æcclesiæ qui est situs super alveum Dordonis, et est fundatus in honore domini nostri Jhesu Christi seu sancte Mariæ virginis et sancti Petri principis apostolorum necnon et clavigeri, ubi sanctus Vincentius et sancta Fides tumulati consistunt. Quamobrem ego enim, in Dei nomen, Avierna femina et filius meus Bernardus et filius meus Aimo pariterque cedimus ad prephato monasterio cujus vocabulum est Conchas, ubi Arlaldus alba sc. abba alba preesse videtur cum cuncta congregatione ibidem Deo famulantibus, cedimus res nostras que nobis per conquistum → Gloss. conquistum, justissime obvenit, hoc est in pago Ruthenico, in vicaria Dunense, in villa quæ vocatur Caranciago, hoc est unus mansus Favo Fonte ubi Deusdet visus est manere, cum vineis, cum pratis, cum terras cultas et incultas vel omnibus ajacenciis suis vel quantum cumque ad ipso manso aspicit vel aspicere videtur, totum et abintegrum, excepto uno aripendo de /275/ vinea, cedimus ad ipsos Deo servientes, pro animas nostras et pro anima Odolrico; ita ut post hanc diem neque ad nos neque ad ullus de heredibus nostris nec ulla admissa persona nec oposita ipsa donatione que ad ipsa casa Dei cedimus abstrahere vel minuare voluerit omnino non possit, et quiquid hoc facere presumpserit componat ad ipso rectore seu ad ipsos Deo servientes de ipsa casa Dei qui eo tempore preesse videtur tantum et alium tantum quantum ipse mansus superius nominatus eo tempore melioratus valere potuerit in duplum sit redditurus, et quod petit non vindicet, sed presens cessio ista inviolabilem omnique tempore optineat firmitatibus.
Facta carta cessione ista die veneris, in mense madio, anno tercio regnante Karolo rege. — S. Avierna qui carta ista scribere vel adfirmare rogavit. S. Arnaldo, Ablono, Bernono Umberto, Willelmo, Rainono. — In Dei nomine Adalgerius scripsit.