/375/
527. De Goliniaco.
1097, 5 janvier.
Ego Ricardus vice comes et uxor mea Adalaiz donamus sancto Salvatori et sanctæ Fidi de Conchis et donno abbati Begoni et monachis præsentibus et futuris de Conchis illam medietatem æcclesiæ nostræ de Goliniaco, sicut melius donavit archidiaconus de Inter Aquis prædicto monasterio aliam medietatem, vel sicut melius habuit Hector de Mirabello de patre meo Berengario; hoc est medietatem de sepultura → Gloss. decima → Gloss. mansionibus → Gloss. fevo → Gloss. sepultura et de decima quæ pertinet ad fevum presbiterale et medietatem de omnibus mansionibus quæ factæ fuerint in villa de Goliniaco in fevo presbyterali. Hoc totum dono ego Ricardus, pro salute animæ meæ, et uxor mea Adalaiz prædicta monasterio et habitatoribus ejus. Et si quis vellet istud donum destruere quod ego facio, non habeat potestatem talia facere, sed sit maledictus et habeat partem cum Datan et Abiron in inferno, amen.
Anno ab incarnatione Domini millesimo monagesimo vi, indictione iiii, luna xv, facta est hæc carta voluntate et auctoritate prædicti Ricardi et uxoris ejus, feria ii in vigilia epiphaniae, regnante Philippo rege Francorum. — S. Ricardi et uxoris ejus Adalaiz qui istud donum fecerit. S. Rigaldi. S. Hugonis Odolrici. S. Deusdet Hectoris. S. Duranti fratris ejus. S. Frotardi Deusdet. S. Bernardi de Rossin. — Johannes monacus scripsit.