Desjardins

/396/

566¹ De Marcilag.

xii^e siècle.

Lo judizi que det Oalricus Tarchidiagues e Peire de Cormol e Peire Escafres entre Bernart lo morgue da Tresbos elz veguers da Marcilag. Ricarz li comtessa dedit domino Deo et sanctæ Fidis novem mansos, et viii apendarias; et illi de Marcilag anparabant → Gloss. anparabant iii mansos per alode d’aquesta laisa, e dizo que teguz los au ses anparament il ellor paire et idsi autori, eisque Ector de Vivers lo morgues los anparec a lor paire; e aquel qu’aizo laudero demandero lor cal autorici n’avio d’aquestz mases, et il didsero que Bernart lo morgues lor tolc lor cartas dellor arca; e laudet om a Bernart lo mongue qu’en ditses zo ch’en zabia e que fedes jurar asso messatgue que no sia se mentitus ne perjuratz, que plusnos sapia d’aiso, e con o aura fait qu’en sia creduz essoz altre autorici, non auquel laiso acquest anparament a Deu et a sancta Fidis, ella perdoa que faza ella messio que il emendo del ferir e dell’evaziment que il ne feiro que illo aderguo, per laudament del bistbe, ella vegairia que i demando devol far saber que a dreig l’a i aia, e el deu la lor laisar zo que non es e servit del judizi an aquesta carta sia pel reconoisement del archidiage o de Peiro Escafre o de Peiro de Cormol. Ad aquest plaig esco bonas sis dregudas, cant aiso er fait pel reconossement del morgue.