Liber Miraculorum
Sancte Fidis
ed. Bouillet 1897

Liber I

[29 ro]

/36/ Francese →

[IX]

De filia viduę ceca.

Et quoniam aliquid, ut dictum est, in memorato monasterio divinitus patrari, Domino annuente, videre merui, libet id ipsum perducere ad medium. Mulier quędam vidua inter cęteros peregrinos, qui de diversis partibus eo confluxerant, pro salute filię cęcę ibidem pernoctabat. Cui filię, una cum matre vigilanti, lumen quod amiserat, in prima vigilia noctis, sanctę Fidis virtute reparatur integerrime. Quod cum custodes et monachorum aliqui, qui illic pro consuetudine vicis suę excubabant, factum cernerent, continuo ad hospicium meum incipiunt pariter pernici accurrere cursu. Et quia me noverant novi miraculi cupidum videndi, idem certatim alius alium enecans, referre gestiunt. En tibi, felix Barnarde, miraculum, quod tibi a sancta Fide, inquiunt, summis votis monstratum iri optabas ante discessum, indignum quippe judicans, ut, qui miracula scripturus de longinquo adveneras, miracula ipse non videres. Nam ipsime[t] monachi exponentem peregrinationis causam decenti hospitio exceperant, cuncta ad votum necessaria suppeditantes, servitores etiam strenuos deputantes, qui meis, donec adessem, monitis obtemperarent.

Mox ego de lecto, in quo tunc accubare ceperam, velociter resiliens, fateor vix pre gaudio apud me, non lento incessu intro monasterium, et video virginem videre, candelarumque lumina discernere, sed et manum meam, /37/ denarium sibi pauperrime: pauperrimę S. pauperrime erogantem, quem conspicata cura gratiarum actione sustulit. Quanta et qualia super diversis infirmitatibus illic assidue divina fiunt miseratione, non est nostrę opis exprimere, cum paulo ante adventum meum, undecim morbidi, diversis malis graviter afflicti, unius noctis solummodo tempore, saluti sunt restituti integerrimę. Neque nos id damus operam, ut de his, quę de infirmis ibi geruntur cottidie, immensam: inmensam S. immensam conficiamus bibliothecam, sed quę vel ad vindictam malorum gesta, vel quoquomodo [29 vo] habentur inaudita, eorundem etiam grandi parte resecta, parvum ac preciosum edamus volumen. Verum tamen eorum, quę brevitatis studio sponte desero, sive adhuc auditurus sum, si post consuluerint, adiciam ad secundum: et secundum S. ad secundum libellum.

Torna su ↑

[Nota a p. 36]

[IX]. S. V. N. L. Torna al testo ↑