Liber Miraculorum
Sancte Fidis
ed. Bouillet 1897

Liber III

[81 ro]

/165/ Francese →

[XXII]

De puella contracta per sanctam virginem reformata.

Est et aliud insigne miraculum, quod nefas credimus silentio pretereundum. Rutenico in territorio, super torrentem Brogma dictum ęcclesia sanctę Fidis sistitur1, cujus in parrochia quidam degebat ruricola, habens filiam fere jam septennem, ab umbilico ad pedes usque premortuam. Qui tantis excitus miraculorum copiis, eam in equeo grabato ad sanctę virginis propiciatorium confidenter bajulavit. Sicque cum luminaribus in sacris vigiliis pernoctans, de ejus reparatione sanctam martirem subagitare non destitit, totamque noctem orationibus dedit. Mane autem facto, sacerdos peregrinis missam celebrare studuit, ut ejus orationibus tutior sit reditus universis. Atque ita divino nutu contigit, ut dum ille ad communem omnium salutem eucharistiam perciperet, puellula illa dolore membrorum paulo artius laboraret, ac postmodum amotis doloribus cunctis, solidam incolomitatem reciperet. Compactis enim simul vertebrarum juncturis nervisque poblitum in directum extensis, plantarum bases firmo robore solidantur, ac sic de contracta bipes continuo reformatur. Quo viso, omnis astancium turba ingenti gaudio repletur, laudesque Deo altissimo ac sanctę martiri concinens, de tanto munere congratulatur.

Torna su ↑

[Note a p. 165]

[XXII]. S. Torna al testo ↑

1. Brogma, Bromme, dans la commune de Murde-Barrez (chef-lieu de canton de l’arrondt d’Espalion, Aveyron). Bromme est mentionné au commencement du xie siècle dans le Cartulaire (nº 42). L’abbaye de Conques y possédait plusieurs manses donnés par Bernard et sa femme Ermengarde (nº 40); par le prêtre Deusdet, qui tenait sa proprieté de Girbert, vicomte de Cariat (nº 41); par Agnès, veuve de Girbert (nº 384); par Austorgius de Maurserias (nº 361). Le prieuré de Bromme était de la mense de l’abbé de Conques (Pouillé de 1510), et notre texte nous apprend que son église était alors sous le vocable de sainte Foy, tandis que le Pouillé de 1510 la cite comme dediée à S. Martin. Torna al testo ↑