/49/
47. Æcclesia de Rufiaco.
Vers 940-vers 942.
Omnipotentis Dei amplissima misericordia in his mortalibus consulit ut ex perituris non peritura et ex labentibus non labentia adquirere possent homines moribundi. Quapropter ego Stephanus, gratia Dei Arvernensium episcopus, cedo domino Deo salvatori nostro et beate Fidei virginis et martiris suæ aliquid ex rebus proprietatis meæ, pro redemptione anime meæ, ut pius et misericors Dominus aliquid de immanitate peccatorum meorum relaxare dignetur. Haec sunt res quas cedo: ecclesiam de Rufiaco, cum omnibus ad ipsam ecclesiam pertinentibus et quæ ego tenere et possidere videor. Hanc autem donationem facio in tali racione ut ab hodierno die teneant et possideant habitatores loci supra dicti sine ullo contradicente. Si quis aut hanc donationem destruere voluerit, iram Dei omnipotentis et omnium sanctorum incurrat, nisi ad satisfacionem et emendationem veniat.