/191/
227. Sorbolo.
955-985, mai.
Locum sacrum sancta Dei æcclesia qui est constructus in honore domini nostri Jhesu Christi et sancti Salvatoris vel sancti Petri in loco quæ vocatur Conchas, ubi sancta Fides vel sanctus Vincencius quiescunt. Venit homo nomine Aldebertus et uxor sua Godalberga, donant ad ipso loco jam supradicto aliquid de rebus proprietatis sue, si quis ei per conquistum obvenit, hoc /192/ est hunus campus, pratus, una vernia → Gloss. vernia; et est iste alodus in pago Ruthenico, in vicaria Serniacense, in loco que vocatur Sorbolo; et post hunc diem habeatis, teneatis, possideatis et teneatis in comunia in omnibus sane, sine ullo contradicente in omnibus sane. Et in ipso loco illo alode meo que ibi visi sumus habere vel possidere donamus ad ipsa casa Dei jamdicta, post obitum meum et uxore mea Godalberga et filiis meis Hodilono et Hugono et Aldeberto et filia mea Ulxenda; et donent per singulos annos vestidura tres sestarios inter vinum et annona; in tale racione, ut quamdiu vivimus, teneamus et postea remaneat ad ipsis sanctis jam supradictis, sine ullo contradicente in omnibus sane. Si quis nos, inmutatas voluntates nostras, aut ullus de heredibus vel propinquis nostris aut ullus homo per ullo quoque injenio qui contra carta donatione ista ulla calumpnia jenerare voluerit, hoc ei non liceat facere, sed faci sicut lex est.
Facta carta donatione ista sub die veneris, in mense madio, regnante Lothario rege. — S. Aldeberti et Godalberga ugxore sua qui carta donatione ista scribere vel adfirmare rogaverunt. — Rodbertus scripsit.