/220/
268. De Serla.
Fin du xe — Commencement du xie siècle.
Locum sacrum sanctæ Dei æcclesiæ qui est constructus in honore domini nostri Jhesu Christi, ubi sancta Fides tumulata consistit, Conchas monasterii. Ego enim, in Dei nomen, Willelmus et frater meus Bernardus cedimus et donamus illo alode nostro in Serla uno manso ubi Aldegerius visus est manere, cum terras cultas et incultas, cum pratos, cum albareddas → Gloss. vernias → Gloss. albareddas, cum vernias, cum boscos, quantum ad ipsum mansum aspicit vel aspicere videtur, totum et abintegrum nos donamus sancto Salvatoris et sancte Fide. Et in alio loco, in illa Ribaria, illo bosco nostro que nos habemus donamus sancto Salvatori et sancte Fide, pro sepultura et pro animas nostras; et habet in se fines: de uno latus terra sancti Saturnini, de alio vero latus strata puplica, de tercio vero latus terra de infantes Austrino; quantum infra istas fines concluditur, totum et abintegrum donamus sancti Salvatoris et sancte Fide.
S. Bernardo et Willelmo qui carta donatione ista scribere vel adfirmare rogaverunt. S. Austrino, Petrono, Deusdet, Gauzberto. — Saluster scripsit.