/310/
422. De Diuzione.
964, avril.
Locum sacrum sancta Dei ecclesie qui est constructus in honore domini nostri Jhesu Christi et sancti Salvatoris, hubi beata Fides et sanctus Vincentius tumulati consistunt, in loco que vocatur Concas. Venit jam predictus Bernardus et donat aliquis de res proprietatis suæ, hoc est alodus unus caput mansus qui mihi per eruginem = originem eruginem parentorum obvenit, cum mansione et curte, cum Verdiario et orto, cum exeo et regresso, cum duos aripendos de vinea cedo vel dono ad ipsa casa Dei jam supradicta, pro anima mea et pro anima Girberti avunculi mei; et est ipse alodus in pago Ruthenico, in vicaria Montiniacense, in loco que vocatur Diuzione; et habet in se fines: de uno latus terra ad ipso donatore, de secundo terra Rigualdo, de duos alios latus terra Rulendis. Quantum ab istas fines concluditur, totum et abintegrum cedo vel dono ad ipsa casa Dei jamdicta, in ea vero racione ut, quamdiu ipse Bernardus vivit, teneat et per singulos annos donet vestidura huno semodio de vino, et post obitum meum ad ipsa casa Dei remaneat jam supradicta, sine ullo contradicente in omnibus sane. Si quis ego, inmutata voluntate mea, aut ullus de heredibus vel propinquis meis aut ullus homo per ullo quoque /311/ injenio qui contra carta venditione ista ulla calumpnia jenerare voluerit, hoc ei non liceat facere, sed faciat quod lex est.
Facta carta donatione ista in mense aprilis, anno x regnante Lothario rege. — S. Bernardo qui carta donatione ista scribe vel adfirmare rogavit. S. Sigerio, Aldegerio, Abbonio, Rigualdo. — Rodbertus scripsit.