/318/
434. De Croso.
964, mars.
Locum sacrum sanctæ Dei æcclesiæ qui est constructus super alveum Dordonis, in honore domini nostri Jhesu Christi et sancti Salvatoris, ubi sanctus Vincentius et sancta Fides tumulati consistunt. Ego enim, in Dei nomine, Bernardus laxo ad ipsa casa Dei jam supradicta aliquis de rebus proprietatis meæ, quatuor mansos et uno caput manso qui mihi per conquistum → Gloss. conquistum obvenerunt, et est ipse alodus in pago Ruthenico, in vicaria Brogmacense, in villa quæ vocatur Croso; et in ipsos mansos visi sunt manere Ragafredus et Avitus et Bertinus et Atbertus et Adalaldus; et quantum ibi visus sum habere vel possidere, quistum → Gloss. quistum vel /319/ quicquid adinquirendum est, totum et ab integro cedo ad ipsa casa Dei jam supradicta, in tali racione ut, quamdiu Bergaudus ↓ nota Bergaudus vivit, teneat in obedientia et fructum in comunia recipiat, ut post hunc diem habitatores et Deo servitores teneant, possideant, quicquid facere voluerint faciant, sine ullo contradicente in omnibus sane. Si quis ego inmutata voluntate mea, vel ullus de heredibus et propinquis meis aut ulla amissa persona aut ullus homo per ullo quoque injenio qui contra carta donatione ista ulla calumpnia jenerare voluerit, hoc ei non liceat facere, sed faciat quod lex est. Facta carta donatione ista sub die marcis, feria iii, in mense januario, anno x regnante Lothario rege. — S. Geraldo qui carta donatione ista scribere vel adfirmare rogavit. S. Cautardane, Aikardo, Sigerio, Umberto, Guilaberto, Deusdet. — Rodbertus scripsit.
[Nota redazionale a pag. 319]
Questo Bergaudus, non nominato, prima appare, pur nell’ambiguità delle formule, il vero destinatario della donazione, fino al termine della sua vita. Lo stesso al nº 436. Torna al testo ↑