/350/
482. De Plancas.
1110.
Cognitum sit omnibus tam presentibus quam futuris quod dominus Dido de Andoca, offerens Deo et beatæ Fidi de Conchis unicum filium suum nomine Petrum, postea per Dei gratiam factum Pampilonensem episcopum, insuper etiam cum uxore sua domna Stephana monasticum suscipiens habitum, dedit sancto Salvatori et sancte Fidi gloriosæ virgini locum et ecclesiam de Plancas ad alodium, pro remedio animæ suæ et omnium parentum suorum in perpetuum possidendum. Quapropter ego Raimundus filius Vidiani, qui sum de pertinentia ipsius, dono Deo et sancte Fidi æcclesiam de Fornils cum fevo, fevalibus → Gloss. decimis → Gloss. fevo presbyterali e t cum tota mea parte de decimis que ego tenebam in dominio, exceptis fevalibus. Hoc autem facio pro salute animæ meæ et omnium parentum meorum et pro amore senioris mei domni Petri Pampilonensis episcopi; et pro hac donatione debeo suscipi et procurari sine ulla occasione cum uxore mea et in morte et in vita in ipso loco de Plancas. Et hoc donum facio in manu domni Bonefacii abbatis coram Deo et omnibus fratribus.
S. Domni Petri Pampilonensis episcopi. S. Domni Amblardi monachi. S. Willelmi. S. Guidonis nepotis episcopi. S. Petri Hugonis. S. Raimundi Froterii. — Facta carta anno ab incarnatione Domini m c x, regnante Ludovico rege Francorum.