Desjardins

/401/

572. De Persa.

1060.

In Christi nomine. Anno ab incarnatione Domini millesimo lx, ditione xii¹, regnante Philippo Francorum rege, domnus Hugo Galmontensis cum uxore sua Fide ac filio Begone, consilio Rotberti comitis Ruthenensium et auctoritate Petri episcopi, monasterium quod dicitur Persa concessit Deo Salvatorique sancto ac beatissime Fidi et abbati Odolrico, monachisque omnibus de Conchis. Hoc autem concessit libera donatione et quantum ad ipsum locum pertinere videtur et omne alodium cujus fevum ecc. → Gloss. fevum a fevalibus per monachos adquireretur. Constituit denique ac sub sacramento firmavit ut in jam dicto loco de Persa ullus ex suis heredibus non habeant servicium nec aliquod mandamentum → Gl. mandamentum, set sit semper in libera potestate monachorum. Sub hac autem tam /402/ libera concessione donavit ad ipsum locum mansum de Bagos cum omnibus que ad ipsum mansum pertinent. Simili modo donavit in Valcergua in Fahrigas mansum de Fonte, medietatem de quarto → Gloss. censum → Gloss. multonem → Gloss. membres → Gloss. teloneo → Gloss. quarto et censum: unum moltonem, et unum porcum de xvi et xxii dinariis, et ii sestarios de civada, et iii membres de porco, et i sestarium de ordi. Donavit denique perpetualiter medietatem teloneo salis de ponte Spelei. Similiter in burgo vetulo de Persia debebantur per censum de unaqueque appendaria unum mugilum et iiii sestarios de vino de quibus dedit medietatem monachis de Persia. Donavit etiam alodium suum de Peiras Bezas cum omnibus que ad ipsum pertinent. Facta autem hac concessione, fevales de Persia, seniores videlicet de Planias, Bernardus de Planias et Willelmus de Planias et alii fratres qui de seniore Calmontensi tenebant libere fevum de Persia absque ulla retinentia → Gloss. retinentia, donaverunt sancte Fidi et monachis de Conchis quicquid exigebant in ecclesia, hoc est Bernardus et Willelmus Planienses quod accipiebant ex medietate fevi presbiterali totum guirpiverunt → Gloss. guirpiverunt; et Bernardus de Planias pro hac guirpitione accepit a domno Odolrico abbate c solidos curtos, et uxor ejus A. x. Willelmus vero de Planias suam partem jam impignoraverat, et tamen pro velle quod voluit ut redimeretur a monachis, accepit habitum monachalem apud Conchas, et ita suam partem integre guerpivit tam de fevo presbyterali quam etiam de omnibus que juste et injuste ↓ Nota juste et injuste possidebat apud Persiam, et nichil omnino ibi retinuit. Similiter domnus Johannes de Roqua et Petrus Serrazinus aliam medietatem fevi presbyterali et medietatem decimi de Persia partim vendiderunt et partim monachis de Conchis donaverunt, et nichil omnino retinuerunt. Hanc donationem de loco de Persia ita fecerunt, sicut super scriptum est, domnus Hugo Calmontensis et uxor ejus Fides et domnus Bego eorum filius, quorum Persia erat alodium, et fevales Bernardus et Willelmus de Planias, et Johannes de Roqua et Petrus Serrazinus. Sic totum sine enguanno Deo et sancte Fidi de Conchis donaverunt, et quod ab ipsorum generatione ex hoc dono nichil infringeretur juraverunt. Filii horum non solum hoc tenuerunt et etiam hoc tenendo de suis bonis.... adcreverunt. Gaucelmus de Roqua, filius Johannis supradicti de Roqua, pro salute anime sue factus monachus de Persia, /403/ donavit sine tota retinentia pratum illum de fonte de Persia sicut remdalis → Gloss. remdalis claudit et mansiones et ortum et viam que ab ipso continentur. Similiter donavit ipse Gaucelmus de la Roqua sancte Fidi vineam del Fraise alodium et fevum sine retinencia. Domnus Bernardus de Planias cum uxore sua Aldiardi et filiis Petro et Bernardo et Rigualdo et Raimundo sancte Fidi donavit illam partem quam habebat Willelmus de Planias in parochia de Persia, hoc est tres modios vini et x et octo denarios Raimundencos et ii sestarios de civada et medietatem illius terre della Roqueta. Hoc donavit sicut possidebat ipse et filius ejus, excepto boscum, pro filio suo Hugone facto monacho ex infirmitate apud Persiam. Ex hoc dono sunt testes: Hugo B. et Deusdet B. et Geraldus B., Rainaldus Serrazinus, filius Petri Serrazini supradicti, cum consilio fratrum suorum Petroni, Bernardi, Raimundi, illum suum pratum de fonte de Persia totum integrum et mansiones et ortos et duos denarios de censu et aliud totum sicut remdalis claudit et ipsum remdalem et totum quod habebat juste et injuste Deo et sancte Fidi et monachis donavit. Donavit similiter ipse Rainaldus et ejus fratres sancte Fidi et suis monachis illam terram ultra ripam Oltis, et quantum semper opus fuerit ad ariball per l’approdo? ad ariball. Donavit ipsemet mansiones de cimiterio et illas de Stori et totum integre quod in Persia habebat sine tota retinencia. Donavit etiam ipsemet suam partem dellas beceiras totum quod habebat juste et injuste. Donavit ipsemet suam partem de fevo que Bernardus Malivernatus dedit sancto Ylariano. Pro hac donatione qua super est scripta quam fecit Rainaldus et fratres ejus sante Fidi et sancto Hylariano et monachis de Conchis, donavit ei Deusdet prior et monachi septuaginta solidos Podienses. Hoc donum fecit Rainaldus cum consilio fratrum suorum Petroni, Bernardi, Raimundi, in audiencia Begonis de Galmonte et Bernardi de Planias et Poncii Airaldi et Stephani de Rutenis et Petri Malcorti, qui ex hoc dono sunt testes. De ipso Rainaldo Serrazino et de fratribus suis habent monachi de Persia pignora in prato de Cros triginta solidos Raimundencos, et hoc tali convenientia ut non auferatur de manibus monachorum et mittatur in alia; et ex hac pignora est in fidantia Bego de Calmonte et Petrus Serrazinus. Testes Hugo de Roqua et Fides Begonis mater.