[93 r^o]

/194/ Francese →

[X]

De milite vulnerato.

Hęc et inter stupenda ereptionum magnalia, quod consequenter mirabile actum sit, ordo narrationis intimandum expostulat. Albiensium in pago grave bellum inter duos milites committitur, in quo mutuis cędibus pugna crudescens, alios ad palmam, alios dimittitit ad Leucatea ostia. Ibi viam virtus parat, cędit loco inaudatia. Ut enim propius ventum est, et admovetur dextera dextrę, resquę bellica potuit fero ense geri, fert miles multa vulnera, et rursus facit multa. Quod inter, miles quidam dopo nomine Rigaldus S. ripete nomine nomine Rigaldus consertus, post innumera hostium funera, ex inproviso dextro in brachio telo configitur, ferrumque ad actum intra costarum abdita reconditur. Cujus brachium post validum vulnus ita paralisi obstupuit, ut sepius pro experimento candens ferrum in manu addictum nullo sensu poterat sentiri. Unde nimio merore correptus, potius mortis cupiebat extrema pati, quam inutilis vitę tedia protrahere in tanto corporis sui dedecore. Omni enim militia relicta, equitandi etiam usum penitus amiserat. Sed dum forte ita res aberet^l, quidam seniorum ejus, qui eum sub primis tirocinii auspiciis ad militare /195/ cingulum suo numero promoverat, tantum malum gravę ferens, qualiter ei proficere posset, anhelis [93 v^o] ęstuabat suspiriis. Contigit namque solito more cum ad sanctę virginis propiciatorium accedere, ubi vespere, cum ab hospitio junctis sibi comitibus quamplurimis: quam plurimis S. quamplurimis ad ęcclesiam in cereis accensis ire disponeret, valido ventorum impetu omnes candelę flammis privantur ac in fumi horrore resolvuntur. Quibus denuo accensis, ita senior ille quasi omem sc. omen; omnem S.; cfr. L. Robertini omem reparandę salutis captatus ait: Fiat, inquam, nobis hoc evidentissimum inditium promerende incolomitatis super nostrum Rigaldum, dum cęteris; cetęris S. cęteris luminaribus a venti flamminę mortifieatis, huic dumtaxat pro eo factę usque ad sanctę virginis basilicam flamma remanserit. Quod et factum est. Sic vero expletis orationum votis, mox ut ad propria pervenit, ostensum sibi indicium Rigaldo intimavit, et ut sanctę virginis oratorium saluti indubius expetat, ilico suggessit. At ille, suspenso licet animo, iter instituit sanctęque martiris clementiam expetivit. Qui dum ante sacri corporis ejus mausoleum sacras vigilias cęlebraret, somno depressus palpebris lumina texit, totusque in sopore elanguit. Cui ita quiescenti, vox auditur hujusmodi sine persona loquentis: Cur, inquam, tanto sopore debriaris? Surge quam citius, ac crucis signo te muni festinus. Ad quam vocem tercio monitus, propriis erigitur attonitus in pedibus. Oblitusque veri languoris, immobilem ante dextram in sublime tulit, et quę sibi audita vox imperaverat agere studuit. Inde ad se reversus, ut se Dei clemencia per virtutem sanctę Fidis pristinę saluti redditum agnovit, letus de inopino munerę socios excitat, et in magnum gaudium omnes vertit pro reparata; reperata S. reparata dextera.