/22/
17. De Æcclesia de Palatio.
998-1010, février.
Locum sacrum sanctæ Dei ecclesie quæ est consecratus in onore domini nostri Jhesu Christi et sancti Salvatoris Conchas monasterii, ubi sancta Fides tumulata consistit. Quamobrem ego, in Dei nomine, Raimundus comes, filius Berteldis, cedo vel dono sancti Salvatoris et sanctæ Fide illo alode meo de Palaiz, post mortem meam, totum et ab integrum cum campos, cum vineas, cum boscos, cum piscatorias, cum salinas, cum terras cultas et incultas. Et habet ipse alodus in se fines: de imo latus terra Guarnerii de Lopianis, de alio latus terra Matfredo episcopo, de tertio latus terra Bernardo filio Almerado. Quantum infra istas fines aspicit vel aspicere videtur, totum et abintegrum dono sancti Salvatoris et sanctæ Fide post mortem meam. Et relinquo semper sancti Salvatoris et sanctæ Fide, in ipso Palaizo, alio manso vendidi vobis, ubi Bonefacius visus fuit manere, et accepi ego Raimundus de vos precium hoc sunt silidi sic silidi c pro isto manso. Isto alode supra scripto dono sancti Salvatoris et sancte Fide totum et abintegrum, pro anima mea post mortem meam, in communia → Gloss. communia. Et istos duos mansos supra scriptos ubi Bernardus et Bonefacius visi fuerunt manere relinquo semper in communia sancti Salvatoris et sanctæ Fide. Si quis ego, inmutata voluntate mea, aut ullus de heredibus vel propinquis meis qui contra hanc carta donatione et venditione ista ulla calumpnia generare voluerit, hoc ei non liceat facere, sed faciat quod lex est.
Facta carta donatione et venditione ista mense februario, feria rn, regnante Rodberto rege. — S. Raimundo comite qui carta donatione ista scribere vel adfirmare rogavit. S. Petro. S. Stephano. S. Geraldo. S. Bernardo. — Oddo monacus scripsit.