/75/
79. Æcclesia de Castanio.
Av. 1031-1065.
Quoniam omnis christiana religio sacra loca propter diversitates facinorum ditare conatur quatinus aput judicem justum misericordius remuneretur, ego Ademarus de Molsedone, sciens quandoquæ me interesse ante conspectum hujus judicis, volo /76/ prius dona largire fidelibus obsidibus ut ipsi me suis presentari audeant obtutibus. Nullum equidem puto tam familiarem quam Spiritum Sanctum pro nobis interpellantem. Idcirco fideliter credo ubi idem patratur non desit Patris majestas virtusque ac Filii. Et ideo causa remedii, volo locum Concacense ditare quod est consecratum in honore majestatis trine, ubi et beatissima virgo requiescit → Corrections Fides, de meis quisdam prediis. Et ut clarius indicet pagina, audiat qui vult professionis dona. Ego Ademarus de Molsedone dono sancto Salvatori et sancte Fidei de Conchis et abbati Odalrico et monachis illum meum mansum de Castanio, cum terris et silvis et pratis et aquis, vicariam et commandam ↓ nota et vicariam et commandam, pro remedio anime et parentum meorum. Et Petrus Bernardus et frater suus Ademarus et uxor sua Aiteldis donant similiter quantum in supradicto mansum abent sancto Salvatori et sancte Fidei de Conchas, et abbati Odolrico et monachis ibidem Deo servientibus.
S. Ebbali vicecomiti, et Bosoni, et Arcambaldi, et Bernardi, qui supra dictum mansum sancte Salvatori et sanctæ Fidei de Conchas ad alodum donaverunt. S. Fareldis quæ similiter donum fecit.
[Nota redazionale a pag. 76]
Qui vicariam et commandam (= commendam) sembrano usati in senso molto generico, per indicare l’insieme di diritti su un certo bene, senza distinzione tra amministrazione civile ed ecclesiastica. Torna al testo ↑