/206/
248. De Estanieto.
Fin du xe siècle.
In Christi nomine, cessio sola sufficit sine gestorum, ut in perpetuum in hominibus plenissimam habeat firmitatem. Quamobrem ego igitur, in Dei nomine, Aldefredus sacerdos cedo vel dono /207/ ad alicos homines nomine Austrino et ad filio suo nomine Isalgaro de res meas proprias qui michi per conquistum obvenerunt, et sunt ipsas res in comitatu de Ruthenico, in vicaria Ruthelensse, in loco quæ dicitur Estanieto, cedo vobis caput manso ubi Johannes visus est manere, quantum in ipsum locum habuit, vineis, pratis, terras, broliis → Gloss. quistum → Gloss. broliis, quantum ad ipsum locum pertinet, quistum vel adinquirendum est, totum et abintegrum vobis cedo, in ejus racionem, dum ego vivi, usum et fructum teneat, et accipiatis per singulos annos investidura de vino sestarios iiii, et post obitum meum vobis remaneat sine ullo contradicente, et si vos ambo mortui fueritis, sancti Salvatoris remaneat in Conchas sane.
Facta cessio ista die jovis, in mense decimbrio, in anno Deo regnantem rege sperantem. — S. Aldefredo sacerdote qui cessione ista scribere vel adfirmare rogavit. S. Casanardo, Abono, Odalrico, Genesio, Ragamberto, Guirimberto, Guitardo. — Bernardus scripsit.